نقش اعضای هیئت علمی در آموزش مبتنی بر شواهد از دیدگاه اساتید و دانشجویان پزشکی : یک مطالعه کیفی

زمینه و هدف: برای ارتقای نظام آموزشی و بهبود یادگیری فراگیران، باید آموزش پزشکی مبتنی بر نظرات و اعتقادات شخصی به آموزش بر مبنای بهترین شواهد تغییر یابد. هدف این پژوهش، تبیین تجارب و دیدگاه های مدرسان و دانشجویان پزشکی در مورد نقش اعضای هیئت علمی در آموزش مبتنی بر شواهد بود. روش بررسی: این مطالعه در سال 1392 به روش کیفی و با بهره گیری از رویکرد تحلیل محتوا در دانشگاه علوم پزشکی تبریز انجام شد. 13 نفر استاد و 5 نفر دانشجوی پزشکی به روش نمونه گیری مبتنی بر هدف انتخاب و تجارب و دیدگاه های آنان تا رسیدن به مرحله اشباع اطلاعاتی مورد استفاده قرار گرفت. برای جمع آوری داده ها از مصاحبه انفرادی نیمه ساختار یافته و برای تحلیل آن ها از روش تحلیل محتوای کیفی مورد استفاده شد. یافته ها: در این مطالعه چهار درون مایه اصلی استخراج گردید که عبارتند از: پژوهش در آموزش، روابط بین فردی، تبحر در تدریس و آموزش، و الگوی رفتاری برای دانشجویان. هر کدام از این درون مایه های اصلی شامل چندین درون مایه فرعی است. نتیجه گیری: براساس تجارب مشارکت کنندگان، برای مدرسان آموزش مبتنی بر شواهد نقش های متنوعی را می توان در نظر گرفت اما پژوهش در آموزش به عنوان محوری ترین نقش، سایر وظایف اعضای هیئت علمی را تحت تاثیر قرار می دهد. بهبود پژوهش در آموزش، می تواند ارائه آموزش مبتنی بر شواهد در حیطه پزشکی را تسهیل نماید.